Υποκλινόμαστε στο μεγαλείο και τη διορατικότητα του
Πάνου Καμμένου. Ο άνθρωπος είχε προβλέψει και είχε δίκιο ότι «μας
ψεκάζουν». Και μπορεί τώρα να μη γίνονται επερωτήσεις στη Βουλή για το
θέμα, όμως, όπως διαμορφώνεται η κατάσταση στη χώρα μόνο έτσι μπορεί να
δικαιολογηθεί η απαθής στάση πολιτικών, κομμάτων, φορέων,
επιχειρηματιών, του υποτιθέμενου πνευματικού κόσμου και κυρίως του
ελληνικού λαού, του απλού πολίτη.
Πέρα από τα όποια λεκτικά φληναφήματα στη Βουλή, που αν μη τι άλλο υποβαθμίζουν το ρόλο της ελληνικής Δημοκρατίας και δείχνουν ότι η… Βαϊμάρη είναι κοντά, κατά τα λοιπά, στην Ελλάδα επικρατεί μια αποχαύνωση. Θες να μας πεις ψεκασμένους, θες παγωμένους, θες απογοητευμένους που περιμένουν απλά την ημερομηνία λήξης, η ουσία είναι ότι δεν κινείται φύλλο.
Είναι η κυβέρνηση νέα και της δίνουν «τράτο»; Κοιμάται η αντιπολίτευση και δε μπορεί να εξεγείρει τα πλήθη, να τους βγάλει από τους καναπέδες; Είναι ο συνδικαλισμός ανύπαρκτος και φυσικά στρατευμένος στην ιδέα της Αριστεράς με αποτέλεσμα να κάνουν τις κότες τώρα που έχουν τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία;
Ότι κι αν είναι, όπου βρεθείς και όπου σταθείς επικρατεί μια αδιαφορία για τα πάντα. Δείχνουν εξοργισμένοι, μιλάνε συνέχεια για το τι θα γίνει, ρίχνουν και κανένα μπινελίκι και στη συνέχεια πάνε να πιουν τσίπουρα. Άσε δε που στην κοινωνία ευδοκιμεί κι ένα άλλο είδος ανθρώπων. Είναι οι «ξεχασιάρηδες» αυτοί δηλαδή που δεν θυμούνται τι έχουν ψηφίσει τον Ιανουάριο κι ας έριξαν δαγκωτό ΣΥΡΙΖΑ. Ένας στους 3 ψηφοφόρους Τσίπρα ψήφισαν, όμως τώρα όλοι τον βρίζουν αλλά κανείς δεν κάνει απολύτως τίποτε. Περιμένουν οι Έλληνες την καταστροφή, περιμένουν την επανάσταση της αριστεράς, περιμένουν το… τραμ το τελευταίο.
Ακόμη πιο εκπληκτικό. Μεγάλο μέρος του λαού θεωρεί απόλυτα φυσιολογικά τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα, ίσως επειδή η κυβέρνηση αυτή τα πλασάρει έτσι. Π.χ. θεωρεί ότι η εξωτερική πολιτική και άμυνα που ασκείται είναι θετική (ποσοστό 75%, σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση). Δηλαδή το ότι δεν έχουμε συμμάχους, μας εγκατέλειψαν όλοι, παραδοσιακοί φίλοι μας δε θέλουν ούτε να μας βλέπουν είναι φυσιολογικό.
Το ότι προκαλούμε τους Αμερικάνους, ικετεύουμε τους Ρώσους και τους Κινέζους και δεν παίρνουμε και τίποτε από αυτούς είναι για πολλούς περήφανη εξωτερική πολιτική. Το ότι πολιτική κάνει ένας… Καμμένος δεν μας ενοχλεί. Δεν μας πειράζει όταν λέει ότι θα μας «σώσει το ξανθό γένος» ή οι σχιστομάτηδες. Δεν μας ενοχλεί που του τραβάνε τα αυτιά για αυτά που λέει. Δεν ενοχλούμαστε που δίνει 500 εκατ. δολ. στα «σαπάκια».
Ούτε μας ενοχλεί που την εξωτερική πολιτική την καθορίζει ένας εμμονικός υπουργός όπως ο Κοτζιάς, κολλητός του Γ. Παπανδρέου που τσαντίστηκε γιατί δεν τον έκανε υπουργό, προφανώς γιατί ακόμη κι αυτός τον κατάλαβε. Ούτε εξοργιζόμαστε που από σύμβουλος έγινε γραμματέας ο ξάδερφος του Τσίπρα και οι μόνοι «φίλοι» είναι από Βενεζουέλα, Ιράν και Κούβα.
Κοιτάμε απαθείς όταν ο Βαρουφάκης τρώει κλωτσιές από παντού, έχει ρίξει τη χώρα στα βράχια κι αυτός συνεχίζει να κυκλοφορεί χαμογελαστός με τα λαχούρια έξω από το παντελόνι και να έχει μετατραπεί σε «κλόουν» των Eurogroup. Και δε μας ενοχλεί που την οικονομική πολιτική της χώρας την χαράσσουν κάτι απίθανοι οικονομολόγοι – ακτιβιστές από το Περού, τον Ισημερινό και την Κολομβία.
Θεωρούμε πρόοδο ότι τρεις μήνες τώρα η χώρα έχει διαλυθεί παντελώς. Και το πιστεύουμε αυτό διότι φυσικά δεν έχουμε πληρώσει κανένα φόρο, ό,τι χρωστάμε πάμε και το ρυθμίζουμε σε χίλιες δόσεις, δίνουμε την πρώτη παίρνουμε ενημερότητα και καθαρίσαμε. Ακόμη πιστεύουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι «χαρίζω χρέη, οικόπεδα, δάνεια».
Δεν μας πειράζει που δε γίνεται καμιά επένδυση και καμιά νέα θέση εργασίας, αρκεί που έχουμε την επαναστατική κυβέρνηση να ενοχοποιεί την επιχειρηματικότητα.
Ουρλιάζουμε από ευτυχία γιατί ο Μπόμπολας πλήρωσε 1,8 εκατ. για τη λίστα Λαγκάρντ αλλά δεν εξεγειρόμαστε που τους ψηφίσαμε επειδή μας είπαν ότι θα φέρουν 7 δις από τη φοροδιαφυγή και το πήραν πίσω.
Δεν μας ενοχλεί που το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης είναι ήδη κουρελόχαρτο. Ποιες 300.000 θέσεις εργασίας, ποια επιδόματα, ποια σκισμένα μνημόνια και ποιες εθνικές διαπραγματεύσεις. Πνίγηκαν όλα στο Θερμαϊκό. Όπως η ΕΡΤ, οι υπάλληλοι αορίστου χρόνου που θα γίνονταν μόνιμοι, οι δανειστές που θα χόρευαν πεντοζάλη.
Και βεβαίως σιγά μην ασχολούμαστε που τα ΑΤΜ στερεύουν, οι μισθοί και οι συντάξεις με το ζόρι πληρώνονται, η χώρα έχει ομολογήσει επισήμως χρεοκοπία.
Εμείς… τον ύπνο του δικαίου και μαζί τα κόμματα και όλοι οι μεγαλόσχημοι που έχουν φωνή στη χώρα αυτή αλλά τώρα… μούγκα στην αριστερή στρούγκα.
Βάλτε όλα τα παραπάνω τώρα σε μια δεξιά κυβέρνηση. Πείτε ότι πρωθυπουργός είναι ο Σαμαράς και στη θέση του Βαρουφάκη είναι… ο Μητσοτάκης ή του Κοτζιά η Ντόρα. Βάλτε το χέρι στην καρδιά και πείτε: Αν συνέβαιναν όλα αυτά επί διακυβερνήσεως της ΝΔ ή μιας άλλη παράταξης πλην της Αριστεράς θα είχε γίνει ή όχι σεισμός; Θα είχε ή όχι καεί η Αθήνα; Θα έκαναν συναυλίες οι γνωστοί «ευαίσθητοι» καλλιτέχνες; Θα είχε βγει ο Μίκης με διαπρύσια κηρύγματα να καταγγείλει τους νέους φασίστες;
Θα είχε κάνει η αριστερά ανένδοτο να διώξει τους «προδότες», τους «ολετήρες», τους «γερμανοτσολιάδες», τους «κακούς δεξιούς που καταστρέφουν τη χώρα»;
Σκεφτείτε το ξύλο που θα έπεφτε σε πολιτικούς. Τις ομηρείες βουλευτών και υπουργών, όπως γινόταν το 2010-2011 από τους Συριζαίους, τα διαλυμένα πανεπιστήμια. Σκεφτείτε τι απεργίες θα είχαν γίνει και τι μούντζες θα είχαν πέσει προς τη Βουλή.
Είδατε να γίνεται κάτι; Πήρε το αυτί σας για καμιά απεργία, για καμιά συγκέντρωση, για καμιά καταγγελία πλην των συνηθισμένων; Τίποτε και εδώ αποδεικνύεται περίτρανα η απόλυτη κυριαρχία της αριστερής ιδεολογίας στη μεταπολίτευση. 40 χρόνια στην κυβέρνηση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, άλλα τόσα στην… εξουσία η Αριστερά.
Έτσι γίνονται οι δουλειές στην Ελλάδα της απόλυτης αποχαύνωσης. Κι όταν καταστραφεί η χώρα μη βγείτε Έλληνες από τα σπίτια και τους καναπέδες. Καθίστε εκεί για να δείτε κάποιον άλλον «δεξιό» και σίγουρα «μη αριστερό» να έρχεται να καθαρίσει τα σκ…τά από το χαλί. Να μαζέψει τα συντρίμμια της πατρίδας. Γιατί πάντα έτσι γίνεται… Και η Ελλάδα Ελλήνων… Ψεκασμένων προχωρά προς τη δόξα.
antinews.gr
Πέρα από τα όποια λεκτικά φληναφήματα στη Βουλή, που αν μη τι άλλο υποβαθμίζουν το ρόλο της ελληνικής Δημοκρατίας και δείχνουν ότι η… Βαϊμάρη είναι κοντά, κατά τα λοιπά, στην Ελλάδα επικρατεί μια αποχαύνωση. Θες να μας πεις ψεκασμένους, θες παγωμένους, θες απογοητευμένους που περιμένουν απλά την ημερομηνία λήξης, η ουσία είναι ότι δεν κινείται φύλλο.
Είναι η κυβέρνηση νέα και της δίνουν «τράτο»; Κοιμάται η αντιπολίτευση και δε μπορεί να εξεγείρει τα πλήθη, να τους βγάλει από τους καναπέδες; Είναι ο συνδικαλισμός ανύπαρκτος και φυσικά στρατευμένος στην ιδέα της Αριστεράς με αποτέλεσμα να κάνουν τις κότες τώρα που έχουν τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία;
Ότι κι αν είναι, όπου βρεθείς και όπου σταθείς επικρατεί μια αδιαφορία για τα πάντα. Δείχνουν εξοργισμένοι, μιλάνε συνέχεια για το τι θα γίνει, ρίχνουν και κανένα μπινελίκι και στη συνέχεια πάνε να πιουν τσίπουρα. Άσε δε που στην κοινωνία ευδοκιμεί κι ένα άλλο είδος ανθρώπων. Είναι οι «ξεχασιάρηδες» αυτοί δηλαδή που δεν θυμούνται τι έχουν ψηφίσει τον Ιανουάριο κι ας έριξαν δαγκωτό ΣΥΡΙΖΑ. Ένας στους 3 ψηφοφόρους Τσίπρα ψήφισαν, όμως τώρα όλοι τον βρίζουν αλλά κανείς δεν κάνει απολύτως τίποτε. Περιμένουν οι Έλληνες την καταστροφή, περιμένουν την επανάσταση της αριστεράς, περιμένουν το… τραμ το τελευταίο.
Ακόμη πιο εκπληκτικό. Μεγάλο μέρος του λαού θεωρεί απόλυτα φυσιολογικά τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα, ίσως επειδή η κυβέρνηση αυτή τα πλασάρει έτσι. Π.χ. θεωρεί ότι η εξωτερική πολιτική και άμυνα που ασκείται είναι θετική (ποσοστό 75%, σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση). Δηλαδή το ότι δεν έχουμε συμμάχους, μας εγκατέλειψαν όλοι, παραδοσιακοί φίλοι μας δε θέλουν ούτε να μας βλέπουν είναι φυσιολογικό.
Το ότι προκαλούμε τους Αμερικάνους, ικετεύουμε τους Ρώσους και τους Κινέζους και δεν παίρνουμε και τίποτε από αυτούς είναι για πολλούς περήφανη εξωτερική πολιτική. Το ότι πολιτική κάνει ένας… Καμμένος δεν μας ενοχλεί. Δεν μας πειράζει όταν λέει ότι θα μας «σώσει το ξανθό γένος» ή οι σχιστομάτηδες. Δεν μας ενοχλεί που του τραβάνε τα αυτιά για αυτά που λέει. Δεν ενοχλούμαστε που δίνει 500 εκατ. δολ. στα «σαπάκια».
Ούτε μας ενοχλεί που την εξωτερική πολιτική την καθορίζει ένας εμμονικός υπουργός όπως ο Κοτζιάς, κολλητός του Γ. Παπανδρέου που τσαντίστηκε γιατί δεν τον έκανε υπουργό, προφανώς γιατί ακόμη κι αυτός τον κατάλαβε. Ούτε εξοργιζόμαστε που από σύμβουλος έγινε γραμματέας ο ξάδερφος του Τσίπρα και οι μόνοι «φίλοι» είναι από Βενεζουέλα, Ιράν και Κούβα.
Κοιτάμε απαθείς όταν ο Βαρουφάκης τρώει κλωτσιές από παντού, έχει ρίξει τη χώρα στα βράχια κι αυτός συνεχίζει να κυκλοφορεί χαμογελαστός με τα λαχούρια έξω από το παντελόνι και να έχει μετατραπεί σε «κλόουν» των Eurogroup. Και δε μας ενοχλεί που την οικονομική πολιτική της χώρας την χαράσσουν κάτι απίθανοι οικονομολόγοι – ακτιβιστές από το Περού, τον Ισημερινό και την Κολομβία.
Θεωρούμε πρόοδο ότι τρεις μήνες τώρα η χώρα έχει διαλυθεί παντελώς. Και το πιστεύουμε αυτό διότι φυσικά δεν έχουμε πληρώσει κανένα φόρο, ό,τι χρωστάμε πάμε και το ρυθμίζουμε σε χίλιες δόσεις, δίνουμε την πρώτη παίρνουμε ενημερότητα και καθαρίσαμε. Ακόμη πιστεύουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι «χαρίζω χρέη, οικόπεδα, δάνεια».
Δεν μας πειράζει που δε γίνεται καμιά επένδυση και καμιά νέα θέση εργασίας, αρκεί που έχουμε την επαναστατική κυβέρνηση να ενοχοποιεί την επιχειρηματικότητα.
Ουρλιάζουμε από ευτυχία γιατί ο Μπόμπολας πλήρωσε 1,8 εκατ. για τη λίστα Λαγκάρντ αλλά δεν εξεγειρόμαστε που τους ψηφίσαμε επειδή μας είπαν ότι θα φέρουν 7 δις από τη φοροδιαφυγή και το πήραν πίσω.
Δεν μας ενοχλεί που το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης είναι ήδη κουρελόχαρτο. Ποιες 300.000 θέσεις εργασίας, ποια επιδόματα, ποια σκισμένα μνημόνια και ποιες εθνικές διαπραγματεύσεις. Πνίγηκαν όλα στο Θερμαϊκό. Όπως η ΕΡΤ, οι υπάλληλοι αορίστου χρόνου που θα γίνονταν μόνιμοι, οι δανειστές που θα χόρευαν πεντοζάλη.
Και βεβαίως σιγά μην ασχολούμαστε που τα ΑΤΜ στερεύουν, οι μισθοί και οι συντάξεις με το ζόρι πληρώνονται, η χώρα έχει ομολογήσει επισήμως χρεοκοπία.
Εμείς… τον ύπνο του δικαίου και μαζί τα κόμματα και όλοι οι μεγαλόσχημοι που έχουν φωνή στη χώρα αυτή αλλά τώρα… μούγκα στην αριστερή στρούγκα.
Βάλτε όλα τα παραπάνω τώρα σε μια δεξιά κυβέρνηση. Πείτε ότι πρωθυπουργός είναι ο Σαμαράς και στη θέση του Βαρουφάκη είναι… ο Μητσοτάκης ή του Κοτζιά η Ντόρα. Βάλτε το χέρι στην καρδιά και πείτε: Αν συνέβαιναν όλα αυτά επί διακυβερνήσεως της ΝΔ ή μιας άλλη παράταξης πλην της Αριστεράς θα είχε γίνει ή όχι σεισμός; Θα είχε ή όχι καεί η Αθήνα; Θα έκαναν συναυλίες οι γνωστοί «ευαίσθητοι» καλλιτέχνες; Θα είχε βγει ο Μίκης με διαπρύσια κηρύγματα να καταγγείλει τους νέους φασίστες;
Θα είχε κάνει η αριστερά ανένδοτο να διώξει τους «προδότες», τους «ολετήρες», τους «γερμανοτσολιάδες», τους «κακούς δεξιούς που καταστρέφουν τη χώρα»;
Σκεφτείτε το ξύλο που θα έπεφτε σε πολιτικούς. Τις ομηρείες βουλευτών και υπουργών, όπως γινόταν το 2010-2011 από τους Συριζαίους, τα διαλυμένα πανεπιστήμια. Σκεφτείτε τι απεργίες θα είχαν γίνει και τι μούντζες θα είχαν πέσει προς τη Βουλή.
Είδατε να γίνεται κάτι; Πήρε το αυτί σας για καμιά απεργία, για καμιά συγκέντρωση, για καμιά καταγγελία πλην των συνηθισμένων; Τίποτε και εδώ αποδεικνύεται περίτρανα η απόλυτη κυριαρχία της αριστερής ιδεολογίας στη μεταπολίτευση. 40 χρόνια στην κυβέρνηση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, άλλα τόσα στην… εξουσία η Αριστερά.
Έτσι γίνονται οι δουλειές στην Ελλάδα της απόλυτης αποχαύνωσης. Κι όταν καταστραφεί η χώρα μη βγείτε Έλληνες από τα σπίτια και τους καναπέδες. Καθίστε εκεί για να δείτε κάποιον άλλον «δεξιό» και σίγουρα «μη αριστερό» να έρχεται να καθαρίσει τα σκ…τά από το χαλί. Να μαζέψει τα συντρίμμια της πατρίδας. Γιατί πάντα έτσι γίνεται… Και η Ελλάδα Ελλήνων… Ψεκασμένων προχωρά προς τη δόξα.
antinews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.